Strefa 3

- Ah... - zdołał tylko z siebie wydusić zaskoczony. To nie była nawet namiastka krzyku o pomoc, czy innego wrzasku przerażenia, a jedynie ciche jęknięcie. Taka reakcja nie dawała mu marnej szansy na ratunek ze strony pracowników Safari, czy pobliskich trenerów. Jak to leciało? "Daj palec, a wezmą całą rękę"?* Połowa prawej, górnej kończyny Eliaha była w trzewiach pokemona, a on cały w szoku, który ciężko opisać słowami. Patrzył sie przez dłuższą chwilę tępo w zimne oczy Gible'a, a jedynym, co przyszło mu w tej chwili na myśl było paradoksalnie logiczne pytanie Czy moje ubezpieczenie na życie obejmuje takie wypadki?
Rekiniasty stwór miał wprawdzie sporo ostrych zębów, ale chapnięcie nie bolało... na razie... może to tylko przez adrenalinę. Ciekawe, czy będzie blizna - pomyślał głupkowato. Mimo wszystko jasność umysłu powoli do niego wracała. Chłopak postanowił się jednak ostatecznie nie wydzierać i nie płoszyć pokemona. Po prawdzie zastanawiał się na co mu taki brutalny agresor, jednak wciąż zamierzał go złapać. Nie wykonując żadnych gwałtownych ruchów sięgnął drugą ręką do kieszeni po więcej karmy, którą wysypał tym razem na ziemię.
- Masz głodomorze. Karma pierwszej klasy powinna być smaczniejsza od ludzkiego mięsa - zareklamował leżące koło Gible'a smakołyki z nadzieją, że ten się skusi i zrezygnuje z ciamkania ręki na rzecz markowego posiłku.

*Ewentualnie: "Murzynowi tak kaszanka smakowała, że zjadł sobie rękę aż do łokcia"

Wyjął SafariBalla. -Gotowa? - spytał wskazując na kulę. Tuż po odpowiedzi pokemona, miał zamiar rzucić. O ile tylko się zgodzi. Jeśli Samica powie nie... Cóż, będzie trzeba ja trochę przekonać. Jeśli się zgodzi, to może teraz będzie miał też szansę dowiedziec się co to w ogóle za typ pokemona?

Uwolnione przedramię wytarł ze śliny, po czym obejrzał uważnie, zastanawiając się, czy mundurek nadaje się do cerowania, a on sam do hospitalizacji. A może od razu trzeba będzie amputować! Z rozmyślań nad swoim stanem wyrwała go wywrotka Gible'a.
- O rajuśku, jesteś większy ciapciak niż ja - skomentował z politowaniem, podniósł się z kucków, podszedł do leżącego pokemona, złapał go i postawił ponownie na nóżki - Trzeba cię karmić narażając własne życie, czy po dwóch-trzech próbach dasz radę wszamać coś samodzielnie? - zapytał deczko uszczypliwie, aczkolwiek z zamiarem pomocy, gdyby ten jednak sobie nie radził.
- Wiesz co? Mam propozycję - zmienił temat - Co ty na to, by ze mną pójść i ewoluować? Założę się, że po ewolucji będziesz miał dłuższe łapki - zasugerował w sumie nie bardzo nawet wiedząc z jakim pokemonem ma do czynienia, ani czy on w ogóle ewoluuje.

- Chciałbyś może do mnie dołączyć~? - spytała z tym lekkim uśmiechem na twarzy. No bądźmy szczerzy, dłużej nie mogła już czekać z tym pytaniem! To stworzonko skradło jej serce tym zachowaniem prawdziwego dżentelmena. Dlaczego faceci nie mogą być jak ten pokemon?
- Jesteś taki uroooczy~ - wolną ręką zaczęła grzebać w kieszeni i wyjęła w końcu kulkę. - Chciałabym mieć kogoś takiego w drużynie!

Wilson White
Właściwie to nie musiał rzucać (zresztą to by było trochę nieetyczne jakby nie patrzeć). Sama dotknęła noskiem kulki i... Zamknęła się w niej! Gratulacje, Shiny Tropius należy do ciebie~


Elias
No, w końcu wstał! I nie musiał przez pół godziny o to walczyć! Trzeba przyznać... Że chłopak mu tym zaimponował. Zajadał karmę patrząc na niego tym zaintrygowanym wzrokiem czekając na dalszy monolog. No bo cóż... Od z różnych przyczyn odpowiedzieć nie mógł, haha


BlackDream
Gdy tylko gekon skończył swój posiłek, zgrabnie wytarł pyszczek, po czym przechylił łebek na jej pytanie i spojrzał w stronę terenów Safari. W końcu... Tu było tyle cudnych samiczek...!


- Nie odrzuciłbym cię tylko dlatego, że nie potrafisz mówić... - mruknął siadając przy brzegu i uśmiechając się do niej - Poza tym nie mam jeszcze wodnego pokemona... A ty wydajesz się być idealna~ Silna, można na tobie pływać... No i jesteś wyjątkowo piękna i urocza~ - puścił jej oczko. No cóż, samice trzeba bajerować!

- Hej, nie martw się o to. - położyła kulkę na ziemi, a jego samego ostrożnie pogłaskała po głowie. - Tutaj jesteście tak trochę zamknięci... Ale poza safari jest jeszcze więcej stworzeń. Na pewno znajdziesz nowych przyjaciół... Rywali do walki o partnerkę~ Na zewnątrz można wszystko i jeszcze więcej!

BlackDream
Trzeba przyznać, że te argumenty były mocne... Ale no nie mógł kazać czaekać tak ślicznej pannie! Zaraz się jej ukłonił jakby chciał powiedzieć "to zaszczyt!", po czym dotknął kulki i w końcu dał się pochwycić~

- H-hej, a to za co? Znów coś źle zrobiłem? - aż lekko się uśmiechnął i wyciągnął ku niej rękę - Mógłbym cię pogłaskać?~

Jak pokemon je, to nie szczeka, a więc cała odpowiedzialność za dalszą konwersację spadła na Eliaha. Nie do końca wiedział, jak interpretować ten zaintrygowany wzrok Gible'a. Czyżby taki ciapak bez praktycznie niczego, prócz wiecznie pustego brzucha do zaoferowania oczekiwał jakiejś ponadprzeciętnej zachęty do oddania się trenerowi? Toż to podchodzi już pod zarozumiałość!
- Pokemony muszą się dobrze odżywiać, żeby ewoluować - zaczął dochodząc do wniosku, że niech mu będzie, nie zaszkodzi trochę pobajerować również i samca - Tak więc prócz długoramiennej ewolucji gwarantuję trzy posiłki dziennie - ciekawe tylko, czy w ogóle starczy mu budżetu na jeden, jednorazowy obiadek dla takiego łakomczucha - Serio. Niezależnie od sytuacji nie pozwolę moim pokemonom głodować. Już prędzej utnę sobie rękę i zrobię z niej gulasz niż dopuszczę, by pod moimi skrzydłami burczało ci w brzuszku - oby tylko Gible'a ten gulasz za bardzo nie zachęcił...

Aż się tego żarłocznego wzroku i śliny przestraszył. O nie! Nie ma nawet najmniejszej opcji na gulasz z ludzkiego ramienia! - pomyślał wzdrygając się i wyciągnął safariballa pokazując go zaślinionemu łakomczuchowi.
- To jak, gotowy zacząć ewoluować od budki z kebabem? - zapytał mając na myśli tę znajdującą się przy samym wyjściu z safari.

Eliah
Maluch zaraz pokiwał energicznie łebkiem i wyciągnął łapki w stronę kulki. No i oczywiście zaraz po chwili dał się pochwycić~


No cóż... Wyglądało na to, że przyszedł czas na ten jeden moment... Wziął głęboki wdech, po czym wstał tylko po to, by zaraz uklęknąć na jedno kolano. Wyciągnął przed siebie Safariballa niczym pudełeczko z pierścionkiem zaręczynowym.
- Lapras... Czy może raczej... - chwilę zastanowił się nad imieniem - Nessie... Zechciałabyś stać się członkinią mojej drużyny?~

Zamykam