Padający z nieba od wieków - chociaż nikt nie wie od ilu dokładnie - czarny śnieg przysypał pozostałości niegdyś szczęśliwego miasta zwanego w dawnych czasem Klejnotem wśród śniegów. Teraz wszystko tutaj ma odcienie szarości, powybijane okna i popękane od mrozu mury są niemymi świadkami katastrofy, jaka się tutaj wydarzyła. Legendy mówią o wielkim przepychu i wspaniałej technologii, które jednak wzbudziły w mieszkańcach tego miejsca niezdrowe emocje. Żądze kontroli nad wszystkim, przemiany w bogów. Za to spotkała ich kara wymierzona przez samego Arceusa, który pojawił się pewnego dnia i sprowadził na to miejsce zagładę. Po dziś dzień stężenie niezbadanych substancji w powietrzu, wodzie i gruncie jest tak wielkie, że zbyt długie przebywanie w Toxcenter i całej skażonej strefie nawet w kombinezonie ochronnym grozi śmiercią. Po ruinach snują się trujące pokemony, bardzo silne, bo zahartowane w tych trudnych warunkach. Nie zawsze agresywne, nie zawsze przyjazne, właściwie ciężko przewidzieć co zrobią na widok człowieka. Wśród nich mieszka jeden człowiek. Niektórzy mówią, że nie jest on człowiekiem, spekulują o tym, że może być jakimś nowym pokemonem, że może nie istnieć a być jedynie halucynacją, która powodowana jest toksyną, której nie umiemy wykryć ani zatrzymać... ale on sam o sobie mówi, że jest człowiekiem. Teorii o tym, że jest halucynacją przeczy fakt, że chętnie staje do pojedynków, a tym którzy go pokonają wręcza odznakę, respektowaną jako odznaka pokemonów trujących. Uznaje się, że jest to najtrudniejsza do zdobycia odznaka, lub ewentualnie że trudniej zdobyć jedynie odznakę Złotego Archipelagu. Jedno jest pewne, jeśli zdołałeś tu dotrzeć to już jesteś kimś, a jeśli zdołasz stąd wrócić możesz nazywać siebie pół bogiem.
